Bombardowanie nasion ( ang.  Seedbombing ) lub antena siew ^[1] – ziemia technikę siewu, co oznacza rzucania piłek ( bomby z nasion ), składający się z gleby , humusu i nasion roślin. Często używane przez ogrodników partyzanckich na terenach publicznych lub opuszczonych w celu przywrócenia roślinności. Może być również stosowany do przywracania pokrywy leśnej

Terminologia

Termin “bomba nasienna” został po raz pierwszy użyty przez Liz Christy w 1973 roku w kampanii “Zieloni partyzanci” ^[2] . Uczestnicy tej kampanii zbombardowali bomby nasienne na wolnych działkach w Nowym Jorku, aby poprawić wygląd tych obszarów. To oznaczało początek ruchu zwolenników partyzantów ^[3] .

W 2012 roku w Niemczech pojawił się termin “autobombism”, czyli rozprzestrzenianie “bomb nasiennych” z szyb samochodowych ^[4] .

Historia

Pierwsza wzmianka o ogrodnictwie pneumatycznym pochodzi z 1930 roku . Podczas gdy samoloty były wykorzystywane do rozprzestrzeniania nasion roślin i drzew na obszarach oddalonych i w górach Honolulu , na Hawajach , w celu przywrócenia roślinności po pożarach lasów ^[1] .

Sidbombing jest również szeroko rozpowszechniony w Afryce , gdzie jest stosowany na obszarach o niskiej różnorodności biologicznej . Dzięki rozwojowi technologii zwiększyła się skuteczność bomb nasiennych. Zawartość bomby jest umieszczona w biodegradowalnej skorupie i wyrzucana na miejsce. Zwykle ma używać dziesiątek lub setek bomb nasiennych w jednym obszarze. Jeśli jest wystarczająco dużo wody i światła słonecznego, roślinność może pojawić się w ciągu miesiąca.

W 1987 r. Lynn Garrison uruchomił Haitian Greening Project (HARP), w którym tonę bomb nasion zostały usunięte z nawróconego samolotu. Skorupa zawierała nawozy, insektycyd i kilka nasion. Nasiona zwilżono wodą kilka dni przed wypuszczeniem, aby rozpocząć proces kiełkowania .

Dystrybucja

W niektórych krajach wiele sklepów zaczęło oferować nabywcom “bomby nasienne” ^[4] .

Notatki