Przywrócenie megafauny plejstoceńskiej w Ameryce Północnej

Grupa amerykańskich biologów zaproponowała przywrócenie ekosystemu Wielkich Równin w postaci mieli przed wyginięciem megafauny 12-13 tysięcy lat temu.

Przyjmuje się, oprócz zachowanego równin żubra , pronghorn , Bighorn i śnieg kozy przynieść konie Przewalskiego (zamiast brakujących amerykańskich dzikie konie ), Kulan , kilka gatunków wielbłądowatych (dromader, dzikie dwugarbny wielbłądy, jak również guanaco i VICUÑA- z Ameryki Południowej), wydobycie tapir (zamiast Kalifornii i na Florydzie tapir ), zebra (zamiast amerykańskiej zebra ). Ponadto plan obejmuje aklimatyzacjęAmeryka Afryka(zamiast mastodontami ) oraz słonie azjatyckie (zamiast mamuty ).

W górach, aby kontrolować populację górskiego wypasu planowane jest przywracane na puma . W lasach planował ponownie jaguar , który żył w całej południowo-wschodniej części Ameryki Północnej. Wraz z planami, aby rozwinąć obszar jaguar ponosi grizzly , który żył na terenie całej Ameryki Północnej, ale jest teraz zachowany w północnej części Stanów Zjednoczonych, w zachodniej i północno-zachodniej Kanady. W gęstych lasach kontrolować populacje roślinożerców planowanych do rozliczenia tygrysy syberyjskie i czerwone wilki . W regionach suchych planuje zostać wprowadzone do kontrolowania populacji pronghorns gepardy (zamiast wygasłego amerykańskiej gepard ). zamiastAmerykańskie lwy planują przynieść afrykańskie lub azjatyckie lwy.

Wszystkie te propozycje są przedmiotem dyskusji. Jedyna prawdziwa akcja w ramach „revayldinga” plejstocenu Ameryka był powrót do prerii Teksasu bolsonovyh gigantycznych żółwi z Meksyku (największy żółw Continental New World) ^{[6] [7] [8]} .

Zwierzęta z megafauny Ameryki Północnej

Pogrubiona kursywa oznacza wymarłe zwierzęta, których obecnie nie można zastąpić pokrewnymi gatunkami. Odważne znaki oznaczają zwierzęta, które mogą zostać zwrócone do Ameryki Północnej z innych miejsc lub zastąpione pokrewnymi gatunkami. Gatunki zachowane w faunie Ameryki Północnej lub z powodzeniem ponownie wprowadzone są gromadzone w typie zwykłym.

Kopytne i trąbiaste

Predatory

Niekompletne zęby

Przywrócenie megafauny plejstoceńskiej w Ameryce Południowej

Istnieją plany revayldinga słabo zaludnionych terenach cerrado i Pantanal w Brazylii. W celu przywrócenia ekosystemu plejstocenu (podobno wymarły z powodu polowań działalności człowieka) zakłada się ponownego wprowadzenia słoni (zamiast amerykański Mastodon ), zebra (zamiast amerykańskich zebry ), Guanako i vicuna (zamiast wygasłego Palaeolama mirfica), afrykańskie czy azjatyckie lwy (zamiast amerykańskiego lwa ) oraz, ewentualnie, nosorożce i hipopotamy (zamiast wygasłego toxodoni mixotoxodony , zajmujące podobną niszę ekologiczną) ^[10] .

Przywrócenie megafauny plejstoceńskiej w północnej Eurazji

W północnej Eurazji woły piżmowe zostały z powodzeniem wprowadzone na terytorium ZSRR . W plejstocenie woły piżmowe zamieszkiwały stepy tundry w Eurazji, ale całkowicie wymarły 7-10 tysięcy lat temu, zachowane tylko w arktycznych regionach Ameryki i Grenlandii. W latach 1974-1975 woły piżmowe zostały sprowadzone na Półwysep Tajmyr i wyspę Wrangel. Zwierzęta z powodzeniem zakorzeniły się, ich liczba stale rośnie od tego czasu. A w 1989 roku w JakucjiRosyjski naukowiec Siergiej Zimov rozpoczął eksperyment odtworzenia cały „ekosystem” plejstoceńskich i transformacji współczesnej tundra tundra, podobny do tego, który istniał 10-20 tysięcy lat temu. Celem projektu jest zbadanie hipotez dotyczących wpływu dużych zwierząt na roślinność otaczających krajobrazów. W tym celu utworzono rezerwat w dolnym biegu Kołymy o powierzchni 160 kilometrów kwadratowych, zwany ” Plejstoceńskim parkiem “. W parku mieszkały konie, łosie i renifery. Powrót do ekosystemu dużych zwierząt doprowadziło do zmian w roślinności, mech tundra zaczęli zastępować społeczność roślin stepowych traw. W 2010 roku, fauna rezerwatu uzupełniane muskoxen, aw 2011 zostały ponownie jelenia z Ałtaju.

Dla pełniejszego przywrócenia ekosystemu TUNDRO step planowane wprowadzenie do ekosystemu większa liczba gatunków – jaki, owca, dzikie wielbłądy, Asiatic dzikie osły, jak drapieżników , która może zastąpić lew Jaskiniową (np drapieżne może być tygrysa Amur Prawdopodobnie jednym z nowoczesnym lew (podgatunek azjatyckich lub afrykańskich .) najważniejsze ze wszystkich kandydatów do przywrócenia środowiska jest „substytutem” starożytny Eurasian żubr – co może stać się kanadyjski lasu żubr i europejski żubr, W prehistorycznym przeszłym żubrze, zamieszkującym całą Syberię do brzegów Oceanu Arktycznego, należały do ​​najpowszechniejszych gatunków “mamutowej fauny”. W Azji pradawni wymarli z mamutami, ale w Ameryce przetrwali, dzieląc się na dwa podgatunki. W Europie przetrwał inny gatunek (lub podgatunek) wywodzące się ze starożytnego żubra, żubra . Największy północny podgatunek żubra, kanadyjskiego leśnego żubra, przystosowanego do życia w tajdze i tundrze, zachował największe podobieństwo do pradawnego żubra. Po zniknięciu mamutów i nosorożców wełnianych, jest to największe zachowane zwierzę fauny mamutów. W 2006 r., Po długich negocjacjach, do Jakucja przyprowadzono stado 30 młodych bawołów leśnych ofiarowanych przez rząd Kanady. Początkowo miały zostać wysłanePlejstocen Park (prace przygotowawcze do przesiedlenia żubry było w ramach projektu), ale w końcu, ze względu na wartość tych zwierząt otrzymała, zdecydowano się osiedlić stada w parku Ust-Booth, znajdujący się na południe. Tam stado jest utrzymywane do dzisiaj. Bizon z powodzeniem zakorzenił się i wyprodukował potomstwo, tak że od 2011 roku planowane jest ich przesiedlenie w głuszę ^[11] , ^[12]. Ponieważ uzyskać ten Bizon leśny dla plejstocenu Park nie powiodła się i wziąć prywatną nową partię bawołów z Kanady było zbyt kosztowne i trudne, a następnie w 2011 roku w „Park” plejstocenu żubry zostały sprowadzone 5 rezerwy Oka-szeregowy. W zależności od adaptacji żubrów do warunków Yakut lasów tundry to (jeśli nie zakorzeni) zostaną zastąpione przez amerykański leśnego żubra lub (jeśli będzie się zakorzenić) pozostanie w rezerwie jako „substytut” starej żubrów, ponieważ projekt jest ważny, nie czystość DNA, a zatrudnienie odpowiedniej niszy ekologicznej .

Przywrócenie megafauny plejstoceńskiej europejskiej części Rosji, Ukrainy i Białorusi

В настоящее время в Европейской части России, а также на Украине и в Белоруссии реализуется несколько проектов направленных на частичное восстановление плейстоценовой мегафауны в отдельных заповедниках. К таким проектам относятся недавно созданный заповедник в Оренбургской области «Орловская степь» («Оренбургская тарпания»), в котором запланировано расселение степных бизонов (вместо вымерших евразийских бизонов), лошадей Пржевальского и селекционно восстановленных тарпанов^[13]. Другим проектом такого рода должен стать российско-украинский биосферный заповедник на базе существующего заповедника «Донецкий кряж». В ходе этого проекта предполагается расселить на охраняемых территориях в Донецкой, Луганской и Ростовской областях лошадей Пржевальского, куланов, а также зубров, муфлонов, ланейи благородных оленей^[14]. .

Также работа по восстановлению плейстоценовой мегафауны проводится в гигантском «национальном парке», образовавшемся в результате катастрофы на Чернобыльской АЭС. В образовавшейся зоне отчуждения в настоящее время в дополнение к обитающим там животным (лоси, кабаны, волки, рыси, бурые медведи) расселены лошади Пржевальского (взамен истребленного лесного тарпана)^[15] и зубры^[16]. Кроме того, в зоне отчуждения возможно поселить благородного оленя, косулю, а также селекционно восстановленного тура^[16] .

Восстановление плейстоценовой мегафауны Западной Европы

Плейстоценовая фауна Западной Европы включала в себя тарпана (дикую лошадь), зубра, лося, благородного оленя, тура (дикого быка), льва, леопарда, бегемота, несколько видов хоботных и носорогов^[5]. Тур и тарпан вымерли, но селекционными методами были выведены похожие формы. Работы по восстановлению плейстоценового биоразнообразия ведутся в голландском заповеднике Оствардерсплассе^[17], где уже имеются: туроподобный скот, благородные олени, тарпаноидные лошади, но отсутствуют лоси, кабаны, зубры.

Przywrócenie megafauny plejstoceńskiej w Japonii

W Japonii, może ponownie tygrysy . W czasach prehistorycznych zamieszkiwane przez tygrysy na wyspie Hokkaido , ale zniknął pod koniec ostatniego zlodowacenia, ale pozostał na Dalekim Wschodzie Rosji, w Chinach iw Korei. Przywrócenie tygrysa w Japonii to nie tylko część revayldinga plejstocenu, ale również częścią strategii ochrony Amur tygrysa.

Sprzeciwy

Pomysły na przywrócenie megafauny plejstoceńskiej powodują sprzeciw wobec wielu biologów.

Konserwatywny punkt widzenia wiąże szósta katastrofa ze zmianami klimatycznymi, co oznacza niemożność przywrócenia megafauny plejstocenu. Z kolei zwolennicy revayldinga twierdzą, że megafauny plejstocenu przez Homo sapiens czasowych pomyślnie przeszedł kilka cykli zlodowacenia i ocieplenia i decydującej roli w jego polowania wyginięciem i eksploatacji natury przez człowieka. Najbardziej oczywistym argumentem na rzecz tego punktu widzenia – istnienie populacji mamutów na Wyspie Wrangla zaledwie 3,5-7 tysięcy lat temu.

Krytycy uważają też, że wprowadzenie wymarłych gatunków plejstoceńskich zamiast ich nowoczesne odpowiedniki (np Eurazji konie zamiast wymarłych amerykańskich koni) może uszkodzić istniejącej różnorodności biologicznej, jak to często bywało w inwazji obcych gatunków. Krytycy plejstocen revayldinga powiedzieć, że do czasu, jaki upłynął od czasu wyginięcia megafauny plejstocenu, pojawiły się zupełnie różne biocenozy, dla których gatunek „plejstocenu” może być niebezpieczne ^[18] .

Techniczna strona tego problemu ma również szereg poważnych niedociągnięć. Przywrócenie fauny plejstocenu wymaga odzyskania bardzo dużych zasobów:

• Po pierwsze, konieczne jest stworzenie specjalnych stref ochronnych, w których wprowadzane zwierzęta mogłyby żyć bez kontaktu z osobą. To z kolei wymaga usunięcia dość dużego obszaru obiegu gospodarczego, co nieuchronnie spowoduje protest ze strony miejscowej ludności. Przede wszystkim dotyczy to Europy Zachodniej, gdzie szczególnie mało jest ziemi.
• po drugie, przywrócenie fauny plejstocenu oznacza wprowadzenie każdego gatunku do określonego obszaru. Wprowadzenie nawet jednego rodzaju wymaga znacznych środków finansowych, które jednak mogą zapewnić jedną lub dwie duże firmy; do przywrócenia całego zestawu gatunków, które wcześniej zamieszkiwały faunę, potrzebne są bardzo duże sumy pieniędzy, wymagany będzie udział dużej liczby organizacji publicznych i finansowanie z wielu funduszy i państwa.
• po trzecie, przywrócenie fauny plejstocenu zajmie bardzo dużo czasu. Na przykład, dla tworzenia stabilnej populacji wół piżmowy na Półwyspie Tajmyr zajęło 20 – 25 lat, z zastrzeżeniem, unboundedness zasobów paszowych i obszary pozbawione poważnych konkurentów i drapieżników z prasy, a także odosobnienie populacji ludzkich ^[19] . Wraz z przywróceniem całego kompleksu gatunków, zwierzęta będą nieuchronnie napotykać rywali żywnościowych i być może z ograniczonym siedliskiem. Ponadto istnieje prawdopodobnie bezpośredni lub pośredni wpływ na populacje ludzkie na populacje zwierząt. W takich warunkach przywrócenie plejstoceńskiej fauny i flory będzie wymagać znacznie większego wysiłku, a czasem i więcej czasu.

Podczas odzyskiwania, jak również po jego zakończeniu, obszar uwalniania musi być chroniony, w przeciwnym razie wprowadzone zwierzęta staną się łatwym łupem dla kłusowników. Żywym tego przykładem są losy żubra na Ukrainie. W latach sowieckich liczba populacji licząca 664 osób w 1991 roku została stworzona dzięki wysiłkom ekologów i biologów w 10 regionach kraju. W przyszłości system ochrony żubrów przestał funkcjonować, a zwierzęta pozostawały jedno na jedno z kłusownikami. Według oficjalnych danych w 2007 r. Było 255, w 2010 r. Tylko 230-200 żubrów w 6 regionach. Biorąc pod uwagę roczny wzrost, około 1000 bizonów zostało zniszczonych przez kłusowników w 19 lat. Podobny los czeka alienacja koni Przewalskiego wprowadzonych do strefy Czarnobyla, Przywiezione w 1998 r. W liczbie 31 osobników, w 2004 r. Osiągnęły maksymalną liczbę 65 osobników, w przyszłości populacja zaczęła spadać. W 2007 roku jest 30-40 zwierząt. Ponad 70% przypadków o znanej przyczynie śmierci wiąże się z kłusownictwem ^[20] .

Innym ważnym faktem jest to, że w pełni funkcjonujący biota góry zakłada, że drapieżniki takie jak lwa , tygrysa , pantery , człowieku , i tak dalej. Ich samym pojawieniem się na obszarze zamieszkanym może być negatywnie postrzegane przez mieszkańców. Ponadto drapieżniki często atakują zwierzęta gospodarskie w okolicznych osadach, co z pewnością doprowadzi do negatywnej reakcji miejscowej ludności. Z drugiej strony, przy odpowiedniej regulacji, rolę tę mogą odgrywać miejscowi ludzie, polując na ograniczoną skalę.

Zobacz także

• Ponowne wprowadzenie żubrów na Syberię
• Plejstoceński Park
• Megafauna plejstocenu

Notatki

↑ Pokaż kompakt