Pomysł europejskiej sieci ekologicznej, albo «EECONET» (Europejska Sieć Ekologiczna – Europejska Sieć Ekologiczna) została zaproponowana przez zespół holenderskich badaczy w 1993 roku na konferencji w Maastricht , jest organicznie zawarte w pan-europejskiej strategii na rzecz różnorodności biologicznej i krajobrazowej, zatwierdzony przez Konferencję Ministrów Środowiska 55 Kraje europejskie w Sofii w październiku 1995 r .

W latach 1996-1999 przewidziano ogólnoeuropejską strategię ochrony różnorodności biologicznej. opracować programu dla utworzenia całej europejskiej sieci ekologicznej, które obejmują rozwój sieci fizycznej naturalnego jądra(core), obszary korytarzy ekologicznych oraz stref buforowych.

W procesie tworzenia ogólnoeuropejskiej sieci ekologicznej zostaną rozwiązane następujące zadania:

• zachowanie całego kompleksu ekosystemów, siedlisk, gatunków i ich różnorodności genetycznej, a także krajobrazów o znaczeniu europejskim;
• zapewnienie wystarczającej “przestrzenności” naturalnych środowisk dla zachowania gatunków;
• stworzenie warunków dla osiedlania się i migracji gatunków;
• zapewnienie odnowienia składników kluczowych ekosystemów, które zostały zniszczone;
• ochrona systemów przed potencjalnymi negatywnymi czynnikami.

zasady prawne, aby ustalić naturalny jądro znaczeniu europejskim są: program „Natura 2000” w ramach dyrektyw ochrony ptaków Unii Europejskiej i ochrony siedlisk, Berno, Bonn oraz Konwencji Ramsar; rezerwy biogenetyczne i niektóre obszary ochrony przyrody, które otrzymują europejski dyplom. Obie grupy kategorii są określone zgodnie z ustalonymi kryteriami w odpowiednich rezolucjach Rady Europy (przygotowywane są odpowiednie wnioski, które podlegają przeglądowi i w przypadku których Rada Europy podejmuje specjalną decyzję).