Etyka środowiskowa jest dyscypliną stosowaną, która jest wynikiem interdyscyplinarnej syntezy i znajduje się na styku etyki i ekologii . Etyka środowiskowa łączy koncepcję systemów naturalnych i zasad interakcji z nimi w jeden kompleks wartości normatywnych.
Kształtowanie się trendu naukowego
Od początku lat 70-tych XX wieku, etyka środowiska stało się twierdzenie być samowystarczalny dyscyplina, w stanie opracować unikalny system zasad moralnych i imperatywów, które określają zasady zachowania człowieka w świecie przyrody. Dla aktywnych rozpowszechniania idei etyki środowiskowej pochodzą z czasopism specjalistycznych: w 1979 roku w Stanach Zjednoczonych zaczął publikować filozofa Yuzhdinom HARGROVE „Etyka środowiskowa» ( «etyka» środowiskowe); w Anglii od 1992 r. czasopismo “Wartości środowiskowe” (“Wartości środowiskowe”); w Niemczech – “Ekologia i etyka” (“Okologie und ethik”). W Związku RadzieckimJednocześnie etyka ekologiczna jako dyscyplina nie istniała, dlatego nie była prezentowana ani w literaturze etycznej, ani w programach uniwersyteckich. Jednym z pierwszych rosyjskich badaczy był VN Volchenko , który opublikował w 2001 roku książkę “World Understanding and Ecoethics of 21stury” [1] , która stała się drugą edycją w 2007 roku.
Założyciele dyscypliny
Założycielami etyki środowiskowej są niemiecko-francuski teolog, lekarz i filozof Albert Schweitzer i amerykański ekolog, zoolog i filozof Aldo Leopold . A.Shvetser uważał, że ” szacunek dla życia ” powinien stać się podstawą uniwersalnej etyki i, ogólnie rzecz biorąc, światopoglądu ludzi. Etyka jest odpowiedzialna za wszystko, co żyje. Tam, gdzie szkodzi się jakiemukolwiek życiu, konieczne jest jasne uświadomienie sobie, jak to jest konieczne: nie możesz zrobić niczego oprócz nieuniknionego, nawet najbardziej nieistotnego. W związku z tym sens ludzkiej egzystencji polega na ciągłym samodoskonaleniu i harmonizacji mikrokosmosu i makrokosmosu . Jeśli A. Schweitzer znajduje się w centrum uwagiMoralność , w pracach O.Leopolda dominującą środowiskowy aspekt w strukturze wiedzy etycznej: konflikt z naturą jest określona nie tylko nadużywaniu jej zasobów, ale także niemożność zobaczyć Ziemię jako część społeczności, do której należą wszystkie istoty ludzkie. O. Leopold wprowadza nowy termin ” sumienie ekologiczne “.
Deklaracja z Rio
Deklaracja z Rio w sprawie środowiska i rozwoju (Deklaracja z Rio) została przyjęta w 1992 r. Na konferencji ONZ . Ustanawia podstawowe zasady prawa ochrony środowiska , które zostały opracowane na podstawie norm zachowań w ekosferze .
Podstawowe zasady etyki środowiskowej
Dokument UNESCO “Etyka środowiskowa” do ogólnych zasad etyki środowiskowej to [2] : 17-19 :
Zasada poszanowania dla wszystkich form życia
Zasada szacunku dla wszystkich form życia twierdzi, wartość każdej żywej istoty: „każda forma życia muszą być przestrzegane niezależnie od jej wartości dla człowieka”, „każdego organizmu ludzkiego lub nie, posiadające zdolność do odczuwania lub nie jest bezpieczne dla ludzi lub niebezpieczne, jest błogosławieństwem się przez mnie »(«Etyka środowiskowa. dokument Polityka ». P. 7).
Zasada różnorodności biologicznej
Zasada różnorodności biologicznej utrzymuje wartość różnorodności biologicznej i potrzebę jego ochrony.
Zasada utrzymania stabilności biosfery
Zasada zachowania stabilności biosfery leży u podstaw koncepcji zrównoważonego rozwoju.
Zasada sprawiedliwości ekologicznej
Zasada sprawiedliwości środowiskowej zapewnia równy podział między ludźmi prawa do ochrony środowiska; podczas gdy każdy jest odpowiedzialny za ich zachowanie.
Zasada ostrożności
Zgodnie z zasadą ostrożności przy opracowywaniu polityk, które bezpośrednio lub pośrednio wpływają na środowisko, należy najpierw rozważyć najniebezpieczniejszy możliwy scenariusz rozwoju.
Zasada wspólnego dziedzictwa zasobów naturalnych
Zasada wspólnego dziedzictwa zasobów naturalnych wyraża ideę Ziemi jako integralności. Zgodnie z tą zasadą ludzie ponoszą równą odpowiedzialność za zasoby naturalne.
Notatki
- ↑ VN Volchenko, Światowe zrozumienie i ekoetyka XXI wieku. Nauka – Filozofia – Religia. Moskwa: Izd. MSTU. NE Bauman, 2001. – 432 str., – 1000 kopii, ISBN 5-7038-1825-7
- ↑ Podstawy etyki środowiskowej. Podręcznik / Pod redakcją telewizji Mishatkina i SP Kundas. – Mińsk: nazwa MGEU. AD Sakharov, 2008. – ISBN 978-985-6823-70-4 .
Literatura
- VN Volchenko Światopogląd i ekoetyka XXI wieku. Nauka – Filozofia – Religia. Moskwa: Izd-vo Revival, 2007. – 424 str., – 1 500 egz., ISBN 5-98212-019-7
- Zelenkova IL Etyka stosowana. Zasiłek dla studentów wyższych uczelni. Minsk: TetraSystems, 2002. P. 21-24
- Sychev A. Etyka odpowiedzialności za środowisko. Moskwa: Wydawnictwo Alfa-M, 2014 r. – 319 str., – 500 kopii, ISBN 978-5-98281-412-8
- Etyka środowiskowa. W: Słownik terminologiczny (tezaurus). Biologia humanitarna. Moskwa: Izd-vo MGU, 2009. P. 278-283.
- Etyka i ekologia . Ed. R. G. Apresyan. Veliky Novgorod: Novgorod State University nazwany Yaroslav Mądry, 2010. 368 pkt.
- Etyka środowiskowa : przewodnik do nauki. / AA Sychev, EA Koval, A. Yu. Guseva. – St. Petersburg, Eidos, 2014. – 152 pp., ISBN 978-5-904745-50-9